δε λέω, ωραίο είναι τό ω γλυκύ μου έαρ (και τό πού έδυ σου τό κάλλος), πολύ ωραία ποίηση : εμένα μ’ αρέσουν όμως και άλλα πιο μοντέρνα επιτάφια, και λέω να βάλω σήμερα εδώ ένα – λόγω τών ημερών : δεν μπορώ να τό αρνηθώ δηλαδή ότι (για μερικές μέρες) μού επιβάλλεται κι εμένα – όσο αδιάφορη κι αν είμαι για τά θρησκευτικά αυτού τού είδους η θρηνητική άνοιξη μ’ όλ’ αυτά τά τραγούδια που διαχέουν μια πρωτόγονη αρχαία παγανιστική και άκρως προχριστιανική θλίψη : τό συγκεκριμένο γράφτηκε από έναν ομοφυλόφιλο, όπως θα διαβάσετε όμως στις πληροφορίες που δίνει ο σύνδεσμος στο τέλος δεν είναι σίγουρο ότι αφορούσε κάποιον όντως νεκρό φίλο στην προσωπική του ζωή – έτσι γίνεται άλλωστε κατά κανόνα η ποίηση [τό ίδιο όπως και μεσαιωνικός εκείνος ποιητής, καλόγερος μάλλον, (που πολύ θα ήθελα να ήτανε ο θαυμάσιος εβραιοσύρος μάγος – ο ρωμανός που δεν ήξερε καν ελληνικά – αλλά μάλλον κάποιος άλλος ήτανε) τήν ώρα που ‘γραφε τόν θρήνο μιλώντας σα γυναίκα είναι σίγουρο πως κυρίως τήν φαντασία του θα ‘βαλε να δουλέψει – για να μπορέσει να ξαναστήσει στα πόδια της εκείνην που απευθύνεται στο πεθαμένο της αγόρι με τό «γλυκιά μου άνοιξη εσύ»…]
τό αγγλόφωνο επιτάφιο ή πένθιμο μπλουζ λοιπόν που βάζω σήμερα τό είδαμε ίσως οι περισσότερες να λέγεται στην ταινία τέσσερεις γάμοι και μια κηδεία και ίσως κιόλας από κει οι περισσότεροι να τό πρωτομάθαμε (έτσι γίνεται διάσημη η τέχνη πλέον, άμα τής κάνει τήν χάρη τό σινεμά ή η τηλεόραση – ) : επειδή όμως εκείνη η μετάφραση στους υπότιτλους δεν μέ κάλυψε λέω να παραθέσω μια ως πρώτη (και μάλλον τελευταία) δοκιμή, εδώ δικιά μου :
Να σταματήσουν τά ρολόγια, να κοπούνε τά τηλέφωνα να μη γαυγίζουν τά σκυλιά που παίζουν με τά κόκκαλα τά πιάνα να σιωπήσουν και τά τύμπανα να βγουν να βγει έξω τό φέρετρο και οι μοιρολογίστρες να θρηνούν
♦
Ψηλά να κάνουν κύκλους τά αεροπλάνα και να κλαίει ο ουρανός να γράψει πάνω εκεί ψηλά τό νέο ότι Αυτός είναι νεκρός, τά ταχυδρομικά τά περιστέρια να κρεμάσουν μαύρο κρέπι κι οι ταχυδρόμοι να φορέσουν μαύρα γάντια πρέπει.
♥
Εκείνος ήτανε ο Νότος κι ο Βορράς μου, και η Δύση μου κι η Ανατολή Η κυριακάτικη αργία μου και η βδομάδα μου η καθημερινή Η νύχτα μου, τό μεσημέρι μου, ο λόγος μου κι η μουσική Κι εγώ σκεφτόμουν ότι ο έρωτας είναι αιώνιος – ήτανε λάθος σκέψη αυτή.
♣
Είναι αχρείαστα τώρα τ’ αστέρια : να τά σβήσετε όλα. Διαολοστείλτε τό φεγγάρι και τόν ήλιο να ξεχαρβαλώσετε Χύστε στερέψτε τά πελάγη και τά δάση να ξεθεμελιώσετε Τίποτα πια δεν μπορεί να ’ναι για καλό, αυτό να νιώσετε.
w. h. auden / funeral blues
κι εδώ τό αγγλικό πρωτότυπο τού ώντεν ◊κλικ και στην εικόνα ◊
και η σκηνή από τήν ταινία :
(δεν ευθύνομαι γι’ αυτούς τούς υπότιτλους στο έργο εγώ) πάντως τά ελληνικά και τά αγγλικά στο ποίημα είναι τουλάχιστον νομίζω σαφή : λοιπόν καλές διακοπές και καλή ξεκούραση στους λίγους καλούς και τυχερούς φίλους τών κήπων που ταξιδεύουν αυτό τό πάσχα
♣ χρήσιμες πληροφορίες περί τού ποιήματος εδώ ♥ η φωτογραφία επάνω, από τό βλογ τού baron blaa
::: ...... :::
l' amore eroico è proprio delle nature superiori, dette insane, non perché non sanno, ma perché soprasanno (ο ηρωικός έρωτας είναι ιδιότητα φύσεων ανώτερων που τούς λεν τρελούς, όχι γιατί δεν ξέρουν, αλλά γιατί παραξέρουν) / giordano bruno
::: ...... :::
there is no absolute up or down, as aristotle taught; no absolute position in space; but the position of a body is relative to that of other bodies – everywhere there is incessant relative change in position throughout the universe, and the observer is always at the centre of things / giordano bruno
::: ...... :::
those who restrain desire do so because theirs is weak enough to be restrained / william blake
::: ...... :::
: έτσι τούς βλέπω εγώ τούς κήπους ( : σημειωματάριο με κάκτους)
::: ...... :::
σημειωματαριο κηπων 